Dag 1
De dag begon voor ons om 10 uur ’s ochtends in het mooie Pelt. Na het laden van de laatste valiezen, vertrokken we naar het Duitse Herdecke. Onderweg kon Betsie de bus (Peter zijn bus) al niet meer volgen. Eenmaal toen we veilig waren aangekomen, konden de ouders terug naar huis vertrekken en wij begonnen met de opbouw. De opbouw van ons gezellige tentenkamp verliep vlot in deze hitte omdat iedereen zo snel mogelijk het water in wilde. Na een verfrissende plons konden we beginnen aan het avondeten. Vandaag hebben we heerlijke spaghetti gegeten met de zelfgemaakte saus van Johan. Om kwart voor acht werden de boten van de botenwagen gehaald om het water al eens te verkennen. Door het droge weer stond het water heel laag en waren er heel veel planten en algen. Dit werd gelukkig gecompenseerd door het mooie, groene uitzicht vanop het water. De eerste zwemmer van het kamp was er al aan de steiger, maar dat was niet de enige van de avond. Hanna vond het na het varen ook nog de moeite om een frisse duik te nemen, al dan niet gewild. Na het douchen sloten we de avond af met gezelschaps- en kaartspelletjes.
Sander Janssen en Bieke Van Broekhoven
Dag 2
We begonnen de dag al vroeg met een looptraining in het mooie zonnetje, om 8 uur trokken we onze loopschoenen aan voor een verkenningstochtje. Het duurde amper 20 minuten maar voor sommige lopers leek het wel een uur te duren. Toen we eindelijk terug keerden stonden onze helden Neel en Dries klaar met de broodjes en havermoutpap. Vooraleer we hier aan konden beginnen, stonden er eerst een paar stretchoefeningen op het menu. Na een stevig ontbijt kon de afwasploeg beginnen en kon de rest zich klaarmaken voor de zware vaartraining die de trainers in petto hadden. Iedereen begaf zich om kwart na 10 op het water om met zijn eigen trainingsgroep mee te gaan. De heenweg vond iedereen nog leuk omdat we toen stroming mee hadden, maar de terugweg was wat anders met de stroming tegen. Het vele wier in het water hield ons allemaal niet tegen om hard te trainen, we genoten dan ook met zen allen van het prachtige uitzicht. Enkele groepen zagen Ben de bever het kanaal over zwemmen maar wat was het? Een bever? Een grote rat? Of een otter? Wie zal het weten….? Toen de vaarders van het water kwamen waren de koks van dienst de lekkere soep al aan het voorbereiden, iedereen wou het lekkere witte stokbrood eten maar van Dries moesten we per se eerst het vieze bruine brood eten. Toen Karolien aan het smullen was van haar brood verslikte zij zich in haar vies bruin brood dat achteraf in haar neus vastzat. Dit veroorzaakte een ferme bloedneus waarna ze gelukkig het verloren stukje brood terugvond in haar zakdoek. Dit deelde ze daarna trots met de rest van de groep.
Hierna volgde de platte rust waarbij niet iedereen heeft kunnen pitten omdat Lars, de snurker , de meesten van de groep wakker hield. Even hierna hebben de meesten een lekker verfrissend plonsje gemaakt in het heerlijke water. Nadat ze waren opgefrist door het koude water zijn de schatjes van patatjes de leiding gaan helpen met wortels raspen en patatten te schillen. In de late namiddag begonnen we aan onze r1 training en daarna heeft iedereen weer gesmuld van de würst en de pattatenstoemp. Rond 20uur begon het stadsspel (suiker- en zouttocht) dat al snel gedaan was voor team 1(Dries, Jonas, Lennert, Febe en Jorden) omdat zij de trage organisatoren snel hadden ingehaald. Als oplossing hebben de organisatoren hen dan maar aan het werk gezet. We sluiten deze mooie tweede dag af met wat gezellige kaartspelletjes en koude würst.
Lennert, Ambiebambie, Herman en Jana
Dag 3
De goede voornemens om op tijd op te staan waren al snel verloren, vandaag werden de wekkers 5 minuten voor het vertrek van het lopen gezet. Omwille van verschillende blessures was niet iedereen in staat om te lopen, maar toch zette iedereen zijn beste beentje voor om de dag sportief te starten; Bieke, Amber en Jana begonnen de dag met een wandeling, Sander Janssen (de oude) dook in de koude Ruhr voor een zwemtraining en de rest was lopend aan het afzien in de hitte. Voor het ontbijt werd er nog goed gestretcht, dit was ook nodig voor de pijnlijke armpjes die we overgehouden hadden aan de zware vaartraining van de vorige dag, merci Lize! 😉 . Daarna volgde het ontbijt voor de uitgehongerde sporters. Ondanks we in Duitsland zitten, aten we toch maar weer stokbrood en havermout uiteraard. De nonchalante afwasgroep van Marie en Tuur was per ongeluk de helft van de afwas vergeten, “per ongeluk”. Hierna stond er ons een nondedju pittige vaartraining te wachten, gelukkig was er genoeg rust zodat iedereen toch terug op adem kon komen. Ann had het al te warm tijdens het varen dus besloot ze om een plonsje te pakken in het midden van het meer, althans wat je een meer kan noemen. Zo pro als ze is kroop ze al heel snel terug haar boot in met behulp van Anne. Natuurlijk wilde ze haar skills nog uitbreiden dus probeerde ze na de training alleen haar boot in te kruipen op het water, uiteraard lukte dit (GO ANNNN). Om ons tevreden te houden, begonnen ze de 2de dag al met de croques. De kookploeg had zich wel een beetje misteld in het aantal, er waren er voor 1 keer TE VEEL. 3 keer raden… de Duckies (Nick, Tom en Ruben) zijn er deze keer niet bij. Maar Jana heeft toch haar best gedaan om haar neven te evenaren. Bij de afwas kon de groep van Carlijn en Jonas opdraaien voor de zooi van Marie en Tuur. Hierna volgde de middagrust, waar iedereen al naar uitkeek. De jongere jeugd legde zich hiervoor op het grasveldje om even lekker te slapen, in de schaduw want zon hebben we wel genoeg gezien. Toen iedereen weer uitgerust was, gebeurde het gewoonlijke: een plonsje, beetje zonnen (heel veel zonnecrème!!). Daarna een rustige vaartraining die door de meeste sportievelingen in een K4 of K2 werd gevaren. Tijdens het avondeten werd onze groep compleet gemaakt door de aankomst van Baud, Amber en Roos. Den Bausss is voor een avondje plezier gekomen en zal morgen Joris en Marie heel eventjes naar huis brengen voor een kleine onderbreking van het supertoffe kamp. Na een klein watergevechtje aan tafel, eindigde Marie in het water. De rest van de avond was zoals gewoonlijk: super spannende kaartspelen en de perfecte uitspraak van kampleider Jan : “Wie het warme bier niet eert, is de frisse pils niet weerd”.
Groetjes en tot morgen, wij gaan kubben!
Joke, Febe en Carlijn (en den Bausss)
Dag 4
Bij het opstaan iets voor acht ’s ochtends was het al meteen duidelijk dat de vierde dag een zware ging worden ( met de rustnamiddag in het achterhoofd). Door een andere looproute te nemen dan de andere dagen viel het al meteen op dat deze beslissing veel meer in de smaak viel. Dit omdat we het grootste deel in de schaduw konden lopen en dus niet de blakende zon in onze nek hadden. Dit nam niet weg dat na 20 minuten de lopers alleszins doodop waren. De zwemclub (Sander Janssen, Ann, Carlijn) waren ook zeker uitgeput maar toch kwam de toeristenwandelclub (Bieke, Amber J, Leen) met een glimlach terug binnen de poort. Terwijl Dries en Joris het ontbijt klaarzetten en een verdacht harde havermout bereidden nam Hanna de leiding om de buikspieroefeningen na de ochtendtrainingen in goede banen te leiden. Toevallig was de wandelclub niet aanwezig bij deze oefeningen want deze hadden een afspraak op het toilet.
Na een zeer geslaagd ontbijt begon de afwasploeg aan de ochtendklus van vandaag. Dit keer zonder de havermoutpan te vergeten (he team-Marie). Om kwart na tien was iedereen klaar voor de vaartraining. De meesten deden een 40- seconden training buiten Jan, die alvast inkopen ging doen. Na de vaartraining, de bijhorende frisse duik achteraf en het overduidelijk gezaag en geklaag over het wier op het water werd het middageten al voorbereid. De keukenhulpjes (Sander Jansen en Lars) mochten meteen aan de slag met het verloren brood voor te bereiden om deze daarna te serveren aan heel veel hongerige maagjes. Met in het achterhoofd dat er 9 sneetjes verloren brood worden voorzien per persoon werd er dan ook gulzig gesmuld om daarna het heuglijke nieuws te krijgen dat we in de namiddag gingen zwemmen in een buitenzwembad met glijbaan, springplanken, ligweides en ja, zelfs een beachvolleybalveldje. De afwasploeg van dienst mocht aan de slag en enkelen onder ons maakten nog gebruik van het halfuurtje “platte” rust om nog een powernapje te doen, in de schaduw weliswaar. Nadat we duidelijke instructies hadden gekregen wat mee te pakken naar het zwembad (een pet is heel belangrijk) vertrokken we te voet in groep richting zwembad maar na 200m moesten Sander Janssen en Lennert al terugkeren voor de volleybal want die kon natuurlijk niet ontbreken. Bij het zwembad aangekomen werd het al meteen duidelijk hoe druk het daar was, wat redelijk logisch is door het warme weer hier. Maar 1 keer geïnstalleerd konden we beginnen met het domein onveilig te maken door opstoppingen in de glijbaan of met z’n allen opstoppingen te veroorzaken in de stroomversnelling. Ook vonden de jongens het een must om hun broek half af te trekken om meer snelheid te maken in de glijbaan en dit aan te leren aan nieuwe vriendjes uit Oostenrijk. Ook de springplanken waren constant in Neerpelts bezit met af en toe een klein, mollig, Duits, Turks kindje die het nodig vond om voor te kruipen en haar medefamilieleden tegen ons op te steuken wanneer we haar niet voorlieten. Over het algemeen was dus de namiddag zeer geslaagd enkel het ontbreken van de zon was een minpuntje maar de temperatuur zat zeker wel goed.
Enkelen vertrokken eerder om de wraps voor te bereiden zodat de anderen nog verder konden feesten in het zwembad en na de terugkomst meteen konden beginnen met het avondmaal. Deze lekkere wraps met kalkoenvlees (geen zorgen Tamara, Amber is safe… dit keer) vielen zeker in de smaak, zeker bij de kleintjes die de laatste kalkoen uit de pot hebben zitten schrapen.
De afwas werd gedaan en omdat de vermoeidheid van de “rustnamiddag” te groot was werd de avondactiviteit van vandaag voorlopig verplaatst naar morgen. Nu begint de avond met een spelletje Jungle Speed en wat kaartspelletjes. Tot morgen en slaapwel
Amber VB, Tuur (en Jonas zat erbij)
|
Dag 5
Hey dit is het verslag van de euuuuuuh de kweet niet hoeveelste dag. Dus zoals elk verslag begint en eindigt dit boek.
Einde Lars en Bjorn
HAHAHA grapje, ziet eens aan hoe grappig we zijn 😉
Ma nu effe serieus, we zijn de dag begonnen met lopen of wandelen (voor de luie mensen). Na het lopen kregen we dan ook een stevig bezweet ontbijt, met choco of JAM (met stukjes #ganseaardbei). Toen kregen we de kans om even in die watter te springen voordat we moesten gaan afzien op het water. Dus ja, zoals je nu al zou zien aankomen gaan we het hebben over de ochtendvaartraining. De training was goed verlopen, jammer genoeg geen drenkelingen (ohn sad face). Na deze training was het tijd voor het middageten. Jammer genoeg weten wij niet meer wat we gegeten hebben, want het is al te lang geleden, maar als je het echt wilt weten dan moet je een bericht sturen naar je kind. Tijd voor platte rust, dus ook de tijd dat Jonas niet de enige is die slaapt. Maar iedereen was aan het koken door de zon dus vanaf het moment dat we terug vrij mochten lopen, liep de helft direct naar het water om te zwemmen. Toen gingen we vroeger varen vanwege de super hete dag, maar het was nog net niet zo heet als wij. Door de hitte hebben we, zoals de trainers zeiden, een rustige training gehad, maar ik kan u verzekeren dat we toch goed moe waren. Ja, nu heb ik geen goesting meer om te vertellen hoeveel we nog gezwommen hebben voor het eten. Het avondeten weer hetzelfde als het middag eten, vraag het maar aan je kind. Na het eten hebben we een vies stoer spel gespeeld: levend Cluedo. De foto’s spreken voor zich in de bijlage. Iedereen was heel competitief en speelde goed mee. Maar alleen de beste konden winnen. Iedereen was moe en ging slapen yoooooow.
Steun het goede doel de bjornlars actie de bijdrage bevat 2.69 eurocentjes BE52 1465 8520 7896
Dag 6
De dag begon zoals altijd half slapend in de hoofdtent om te gaan lopen, zwemmen of wandelen. Na het lopen moesten we nog even stretchen, deze keer een langere stretchsessie omdat de meesten dit wel konden gebruiken. Na het lekkere ontbijt waren sommige afwassers teleurgesteld toen ze nogal onverwacht aan de beurt waren om af te wassen. De rest kon zich omkleden om te gaan trainen. Voordat we op het water gingen, supporterden we nog met de hele groep voor ons Tommeke op het WK. Tom was echter al een uur geleden aangekomen (oeps, blijkbaar is er een uurverschil met Plovdiv). Daarna hadden we een heel zware training, waarna iedereen stikkapot was. Daarom nam iedereen na de training nog een verfrissende duik in het water. Na de training hadden we allemaal wel zin in een flinke hotdog (en heel toevallig aten we die middag ook hotdog), alleen was het worstje maar de helft van het broodje. Maar niet getreurd, er was genoeg zuurkool om het op te vullen. Daarna was het platte rust, aangezien de tenten sauna’s waren, lag iedereen op het grasveldje buiten. De rest van de middag verliep in en op het water want Jan had SUP’s (stand up paddling) voor ons geregeld en dat was ook eens leuk om te proberen. De training ging wat later door omdat het gewoonweg te warm was om te varen. Deze keer was het een rustige r1 training. Roos haalde haar camera boven om te kijken hoe het gesteld was met onze vaartechniek. Na de training schafte de pot kipcurry waarbij de curry toch wel pittig was, maar daardoor zeker niet minder lekker. ’s Avonds werd er nog gekaart, jungle speed gespeeld en Jens had een kaarthuisje gemaakt van wel 10 rijen hoog! Vannacht verschijnt de bloedmaan aan de hemel, daarom slapen er een aantal mensen buiten om dit fenomeen te bewonderen.
Jorden, Jens en Sander
Dag 7
Toen we in openlucht wakker werden, wachtte er een toffe dag op ons. Nadat we een uurtje langer mochten blijven liggen, stond er een lekker ontbijt voor ons klaar. Het spek met ei overtrof het brood en de havermout van de vorige dagen. We hadden vandaag een ganse rustdag. Dit betekent dat we geen enkele training hadden. In de voormiddag zijn we naar de winkel geweest en werden er groentjes gesneden voor de smosjes en het avondeten. Rond twee uur zijn we vertrokken naar de activiteit. Zelfs Betsy de bus haalde het tot de locatie. Sander had als enige de steile hellingen beklommen op de mountainbike. Toen we aankwamen, zagen we een spectaculair hoogteparcours. Het parcours van vorig jaar was moeilijk te overtreffen met de langste zipline van Europa, maar dit was zeker ook de moeite waard. Tijdens het afleggen van het parcours kwamen we er achter dat het toch moeilijker was dan verwacht. De pechvogel van de dag was onze heldhaftige begeleider Jan, die een van de vele moeilijke obstakels wilde overwinnen. Helaas liep het toch niet af zoals gepland. Zijn schouder ging namelijk uit de kom. Na een reddingsactie is Jan uit de boom gered en in de ambulance verzorgd. Gelukkig mocht hij het ziekenhuis verlaten en was hij met het avondeten terug van de partij. Voor de rest van de groep was het een heel leuk parcours, alleen was het jammer dat we door een dreigende storm eerder uit de bomen moesten. Maar goed dat we de optie kregen om morgen terug te komen. Eenmaal terug aangekomen op ons stekje hebben we genoten van een overheerlijke BBQ, mede mogelijk gemaakt door onze professionele chefkoks. Tijdens de maaltijd werd onze groep uitgebreid met Davy. Nadat we onze buikjes vol hadden gesmuld, was het tijd voor een groepsfoto. Toevallig was Max Hoff in de buurt en genoten we van een uitgebreide fotoshoot. Zowel de jongens als de meisjes waren in de wolken van zijn gespierde armen. We sloten de avond zoals gewoonlijk af met spelletjes en gezellig samen zijn.
Dit is geschreven door de beste schrijvers van het kamp:
Leen, Ann en Bicky
Kusjes en toedels!
Dag 8
De dag begon zoals gewoonlijk om 8 uur met een looptraining en voor sommige een zwemtraining, de wandelclub was ook weer van de partij. Na de ochtendtrainingen hebben we wat snelle stretchoefeningen gedaan omdat het eten al vroeg klaarstond. Zoals elke ochtend stond het ontbijt weer voor ons klaar. Na het ontbijt ging de afwasploeg weer van start en de rest maakte zich klaar voor de eerste vaartraining van de dag. Omdat de week nog niet zwaar genoeg is, stond er een zware R3-training op het programma waarbij iedereen hard heeft afgezien. Iedereen had zo veel trek na de zware training dat de croque monsieurs en de restjes van de afgelopen dagen snel op waren. We moesten snel eten want vandaag mochten we nog eens gaan klimmen. Degene die niet mee wilden doen aan het klimparcours kregen de eer om deze middag af te wassen terwijl de rest van een korte platte rust genoot. Dries, Neel en Davy moesten vandaag weer op en neer rijden om ons te brengen naar het hoogteparcours. Maar ze waren het al snel moe want op 2 dagen tijd heeft Dries 12 keer op en neer mogen rijden, hij kan deze weg ondertussen met zijn ogen dicht. De niet-klimmers brachten hun tijd ook zeer nuttig en gezellig door met fotograferen, kubben, balspelletjes, houdingsoefeningen… Ook al was er geen powertraining voorzien op dit trainingskamp, toch gaan veel klimmers hun spieren morgen wel voelen door het zware klimmen en klauteren tussen de bomen (opzoek naar de ex van Dries). Enkele durvers van de groep hebben zelfs het zwaarste, hoogste, moeilijkste, meest enge parcours overwonnen. Ze waren hier dan ook super trots op. Nadat we onze helmpjes allemaal braaf teruggaven en de hongerige al genoten van een ijsje, keerden we terug naar onze kampplaats. Voor het eten kropen we nog op het water voor een rustige R1-training waarbij we extra letten op onze techniek. We konden echter niet snel genoeg van het water komen om te beginnen aan de Roncanoedels. De rest van de avond verliep zoals gewoonlijk met heel wat gezelligheid.
Liene & Einar
Dag 9
De laatste trainingsdag is aangebroken. Vermoeide maar toch verheugde gezichtjes verschenen om vijf voor acht want jawel het was de laatste keer dat we de loopschoenen moesten aandoen (of een zwembril opzetten natuurlijk). Dit was dan natuurlijk ook een motivatie en zo hebben sommigen hun beste loopprestatie van het kamp neergezet. Hierna volgde zoals gewoonlijk enkele stretchoefeningen waarna we onze buikjes konden vullen met het standaardontbijtje. Voor de verandering stonden er meerzitters-trainingen op het schema, K4 voor de jongsten en K2 voor de andere groepen. Vooraleer we op het water gingen leek het bewolkt dus iedereen had er veel vertrouwen in om zich niet in te smeren. Dit bleek de foute beslissing want de zon begon toch al snel weer te schijnen met als gevolg dat er bij velen hun sportoutfit terug ingebrand was – dit na al die dagen strategisch zonnen. Toen we onze peddels weer aan de haak konden hangen stond Davy klaar met zelfgemaakte bouillonsoep van groenterestjes waaronder komkommer – jaja dit was een vreemd zicht. Hierna volgde voor sommigen het favoriete deel van de dag: het middagdutje!!! We positioneerden ons in de schaduw maar achteraf werden er vele bezweet wakker in de felle zon met natuurlijk als gevolg dat ze met verbrande billen zaten hihi. Toen kregen we hoog bezoek want de burgemeester van Herdecke die vergezeld werd door een fotografe, wou een artikel schrijven over ons voor in de regionale krant. Aangezien sommigen nog maar pas ontwaakt waren uit hun schoonheidsslaapje, stonden er enkele dwaze gezichten op de foto. Hierop volgde de laatste training, namelijk een sprinttraining. Nadat onze laatste krachten hierbij verbruikt waren, kregen we onze langverwachte, welverdiende PIZZA. We werden zelfs vergezeld door de voorzitter Thomas die ook een pizza kreeg. Hierna kon de dagelijkse plons absoluut niet ontbreken en werd er zelfs een heuse fotoshoot gehouden op de opblaaseenhoorn. Daarna mochten de jongens het kampvuur aansteken, maar deze pret was snel voorbij want de politie kwam langs om ons te verwittigen dat we geen kampvuur mochten maken terwijl onze boze buren (die de politie hadden gebeld) op hun balkon aan het genieten waren van de show. Dit vonden onze junioren niet kunnen (want deze hadden meer dan anderhalf uur staan klieven voor dit kampvuur) en ze organiseerden een mini-protest door luide stampmuziek te spelen en wild te dansen, dit tot stipt 22u zodat we niet nogmaals een klacht kregen. Na dit gebeuren verplaatste we ons vredig naar de grote tent en werden we verwend met wat frisdrank en chips. Als afsluiter werden er kaartspelen gespeeld en kon iedereen met een goed gevoel gaan slapen.
Roos & Neel
Dag 10
Ook op dag 10 stond iedereen om 8u op, maar er werd niet gelopen of gezwommen, en zelfs de wandelclub bleef op de terreinen van de Herdecker kanoclub. Waarom dan toch zo vroeg uit de veren?? Omdat het kamp er bijna opzat en er nog veel werk moest worden verricht tiens. Aangezien het de laatste avond voor iedereen wat later was geworden, verliep het opstaan met een heleboel gezucht vanuit de tenten. Er werden verschillende krachttermen geuit die, om de gevoelige lezer niet tegen de borst te stoten, hier niet herhaald zullen worden. Ook een deel van de jeugd, die de nacht liever doorbracht in open lucht (want het is toch zo een mooie avond, en mogen we dan alsjeblieft buiten slapen, en we zullen heel stil en braaf zijn, en we zullen morgen flink helpen opruimen, en alsjeblieeeeeft) had moeite met wakker worden. Desondanks stond het ontbijt al snel op tafel en had Neel ‘Havermoutman’ Broekx een grote kasserol brokkenpap gereed.
Na het ontbijt was het dan tijd voor het zware werk: Elektriciteit en verlichting opruimen; Kook-en eettent afbreken en in zakken steken; koelkasten uitladen en afwassen; banken, tafels en stoelen opplooien; afwassen… Dit en nog 1001 andere grote en kleine karweien stonden op de agenda. Gelukkig was iedereen na 10 dagen nauw samenleven goed op mekaar ingespeeld en verliep alles vlotjes en zonder accidenten. Oh nee, toch niet, Dries Broekx vond het nodig om zijn hoofd te stoten aan een stuk ijzer. Gelukkig stond onze verpleger Joris klaar om hem professioneel te behandelen. Maak je geen zorgen Dries, Harry Potter heeft ook een stevig litteken op zijn voorhoofd en is nog altijd bijzonder populair bij het schone geslacht.
We waren zelfs te efficiënt want wat bleek? Om 11u was Betsy al volledig ingeladen en konden we eigenlijk niets meer doen. Veel te vroeg opgestaan nondedju. Aangezien de chauffeurs pas om 13u in Herdecke zouden staan om ons allen terug naar huis te brengen, zat er maar één ding op: zwemmen natuurlijk! Na een laatste verfrissende duik in de Ruhr aten we een restjesmaaltijd onder de bomen want ondertussen was het, alweer, loeiheet geworden. Tijdens het verorberen van boterhammen met allerlei beleg zagen we de eerste ouders verschijnen. Te merken aan de niet altijd even enthousiaste ontvangst, had het kamp voor sommigen nog wat langer mogen duren.
Na een laatste woordje was het tijd voor de terugrit. Er werd veel geslapen, weinig gebabbeld en nog minder verslag geschreven. Dit laatste is de reden dat u hebt moeten wachten op het verslag van dag 9. We willen geen namen noemen, maar HP, RB en LS we’re looking at you ?. Voor de meesten verliep de rit zeer vlot, maar blijkbaar had team Betsy enkele technische mankementen aan hun bolide. Dit gepaard met onervaren co-chauffeurs zorgde ervoor dat ze iets later arriveerden dan de rest. Geen enkel probleem zo bleek, want toen ook zij op de kanoclub toekwamen, waren de boten al grotendeels opgeruimd en stonden er voldoende helpende handen klaar om te lossen.
Plotseling ging alles heel snel en voordat we het wisten stonden enkel de organisatoren nog op de kano. Een beetje verdwaasd keken we rond op zoek naar klusjes, mensen om aan te sturen, jerrycans om te vullen, trainingen om te plannen… Maar nee, het zat er op. Met dat besef kwam de klop, en hij was niet min.
Nu, twee dagen later, kijken wij tevreden terug op een voor ons zeer geslaagd kamp. Er werd hard getraind, veel plezier gemaakt en iedereen droeg zijn steentje bij om van het kamp een succes te maken. Kortom waren jullie een fantastische groep om te mogen begeleiden en we willen jullie allemaal bedanken voor jullie inzet en positiviteit!
Kampteam out!
Karolien, Dries & Jan
Wist-je-datjes
Wist je dat…
… Jan geen Tarzan moet worden
… de jongens vechten om een eenhoorn
… wij een zwembad heel onveilig kunnen maken
… Amber nog steeds haar benen niet kan scheren
… Jan dit jaar niet verbrand is
… er walvissen in de rivier zitten
… Lars helemaal uit de kleren gaat voor een spelletje
… Thomas insta Famous is
… een spel spelen met de begeleiders wel eens kan helpen om langer op te blijven
… Betsie de bus Sander niet kon bij houden
… 3 Sanders J bij hebben heel verwarrend is
… de stroming pittig zwaar is
… je boot voor het kamp poetsen geen goed idee is
… op een eenhoorn zitten moeilijker is dan je denkt
… een nieuwe boot hebben toch wel fijn is (Febe en Ann )
… parcours 14 toch wel echt vermoeiend was
… Ann “16” is
… Max Hoff mega groot is
… sommige mensen het leuk vinden om een powerbank uit te trekken
… wraak nemen helemaal niet moeilijk is als je een paar boxen hebt
… je vlot kunt kakken op het liedje Ellie
… Thomas al veer rustiger is geworden met jungle speed (maar toch nog blijven oefenen Thomas!)
… Bjorn goed met de kleren van Amber VB staat
… het team van Joris al tijdens het eerste avondspel de klus kwijt was
… we onredelijke buren hadden
… er een vredevol protest is geweest om even duidelijk te maken dat we het niet eens waren
… Dries ruzie had met Betsy
… we Dries zijn ex-vriendin zelfs op 18m hoogte niet hebben kunnen vinden in de bomen
… Neel nog altijd een sprintbom is
… de term pikante salami echt wel héél erg van toepassing was
… Hanna haar kont zo rood was als Amber haar schouders (en roder)
… de meisjes harder van de glijbaan konden gaan dan de jongens, totdat ze hun broek omlaag trokken
… zelfs de winkelkarretjes niet van de waterpret gespaard bleven
… er erg vernieuwende ideeën ontstaan zijn om een invalide afkoeling te gunnen
… Fifi/nijntje een sterk konijntje was
… we op de foto staan met de burgemeester en met Max Hoff
… Max Hoff het giechelgehalte bij sommige meisjes nogal opkrikte
… Lars geen koning pinteman kon worden, omdat hij om parachute te springen moest afvallen
… Betsy moeite had met de klim naar het hoogteparcours
… we voor 2 drupjes regen allemaal van het hoogteparcours moesten wegen ‘onweergevaar’
… Jan ontzettend high was na zijn klimpartij
… voor Dries komkommers en augurken hetzelfde zijn
… Bjorn na een dag vol spanning wachten nog steeds niet gebeld was door het leger, maar dan maandag uit zijn lijden verlost werd en toch mag beginnen in het leger!
… er volgens Leen ook palingen in het water zitten
… je geen ruzie moet zoeken met de boys want anders lig je in het water
… ze in Duitsland grenadine kennen, maar het niet verkopen
… we dit jaar een kampzin hadden in plaats van een kamplied #davindikvies
… we veel huisdieren hadden namelijk konijnen (only a couple died)
… Ben de bever toch geen bever bleek te zijn
… de muggen ook genoeg gegeten hadden
… er dit jaar maar 6 potten choco zijn verorberd #nieuwrecord #echtesportersetenhavermout
… we toch hard getraind hebben
… het weer een heel fijn kamp was! Dankjewel Dries, Karolien en Jan!!